เทรนด์อาหารที่ 2 รสชาติท้องถิ่นเสิร์ฟพร้อมแนวคิด

วัตถุดิบท้องถิ่นของไทยในวันนี้ไม่เพียงเสิร์ฟรสชาติอันแสนพิเศษ แต่เรื่องราวที่มารวมไปถึงรายละเอียดในการดูแลหรือเลี้ยงดูของเกษตรกรเอง ก็น่าสนใจไม่แพ้วัตถุดิบท้องถิ่นที่นํา เข้าต่างประเทศเพื่อหลีกเลี่ยงการนําเข้าสินค้าที่ต้องขนส่งจากแดนไกล ได้เวลาแล้วที่เราจะทําความรู้จักกับวัตถุดิบท้องถิ่นไทยๆและหยิบมาประยุกต์ใช้ในการสร้างสรรค์เมนูในร้าน

ซึ่งถูกเพาะพันธ์และเลี้ยงที่โคราชจากงานวิจัยสู่ผลิตภัณฑ์เชิงพาณิชย์ของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี (มทส.) จุดเด่น คือไขมันที่แทรกตัวแบบเป็นธรรมชาติอยู่ในเนื้อวัวที่ทําให้ได้ความนุ่มละลายแต่ไม่มันช่วยลดการนําเข้าเนื้อวัวที่นุ่มและมีไขมันแทรกสูง

ของขึ้นชื่อของจังหวัดนราธิวาส ธรรมชาติของปลากุเลาในพื้นที่นี้คือเป็นปลาที่อาศัยอยู่ใน 3 น้ำ ได้แก่ แม่น้ำสุไหงเกนติ้งของมาเลเซียแม่น้ำบางนราของนราธิวาส และ แม่น้ำสุไหง-โกลกของไทย และ มาเลเซีย ปลากุเลาที่เป็นปลาหากินตามหน้าดินจึงอุดมไปด้วยสารอาหารปลากุเลาตากใบตามธรรมชาติ จึงมีรสชาติอร่อยแตกต่างไปจากที่อื่นๆ

สุกรพันธุ์สีดําที่มีความนุ่มเป็นพิเศษเลี้ยงง่าย อยู่ง่าย และสามารถเลี้ยงปล่อยในระบบเกษตรธรรมชาติ      จุดเด่นคือเป็นเนื้อหมูที่ปลอดเคมี คุณภาพดี เนื้อเยอะมันน้อย และกําลังถูกพัฒนาต่อยอดให้เป็นไทยคุโรโบตะเพื่อเพิ่มมูลค่าแถมยังคลอเลสเตอรอลต่ําและมีโปรตีนสูงอีกด้วย

ไก่พื้นเมืองของภาคอีสานที่ถูกพัฒนาโดยมหาวิทยาลัย นอกจากจะได้เนื้อนุ่มแน่นแบบไก่บ้านยังมีกรดยูริก 1.91 มิลลิกรัมเปอร์เซ็นต์ซึ่งต่ำกว่าไก่ทั่วไปคนเป็นเก๊าต์กินได้สบายใจกว่า