ความรักมีรสชาติไหม? ถ้าเราลองถามคนซักร้อยคนดู ไม่ว่าคนนั้นจะกำลังอินเลิฟอยู่ หรือเป็นคนที่ยังไม่เคยมีคนรัก หรือแม้แต่คนอกหัก ก็คงน่าจะได้คำตอบเหมือนกันทั้งร้อยคนว่า ถ้าความรักจะมีรสชาติอะไรซักอย่าง ก็คงเป็นความหวานนี่แหละที่ใช่ที่สุดแล้ว
หากเราลองนึกดูจะพบว่าคนเรามักชอบเอาของบางสิ่งมาเป็นตัวแทนหรือสัญลักษณ์เพื่ออธิบายสิ่งที่เป็นนามธรรมกันอยู่บ่อยๆ เช่น ในงานแต่งงาน พิธีกรบนเวทีมักจะอธิบายว่า การจุดเทียนของคู่บ่าวสาว เป็นเหมือนการเริ่มต้นชีวิต แสงเทียนเป็นเหมือนความสว่าง ความอบอุ่นในครอบครัว ส่วนการรินแชมเปญ เป็นสัญลักษณ์ของการเฉลิมฉลองความสำเร็จ การยินดี เราฟังแล้ว อืม มันใช่
คือถ้าอธิบายมาสองอย่างแล้ว พอถึงช่วงตัดเค้ก แขกในงานอาจจะเริ่มคิดว่า แล้วเค้กหล่ะ คืออะไร...นึกออกกันแล้วใช่ไหม... ใช่แล้ว มันเป็นตัวแทนของความหอมหวาน เหมือนความรักของคนสองคนที่หวานชื่นเวลาอยู่ด้วยกัน
ถ้าเรานึกถึงนิยามความรัก ส่วนใหญ่เราคงนึกถึงว่าความรักคือการให้ แต่ถ้าเรานึกถึงรสชาติของความรัก คิดว่าเราคงนึกถึงความหวานนี่แหละ และถ้าจะว่าไป ทั้งสองอย่างนี้มีส่วนเกี่ยวข้องกันอยู่นะ
เวลาคนเรารักกันมันจะอยากแสดงออกกับอีกฝ่าย เรื่องลำบากยากๆ ที่เราไม่เคยทำเราก็ลุกขึ้นมาทำได้ เราตื่นแต่เช้าไปรับแฟนที่บ้านอยู่ไกลจากเราได้ เลิกงานเราไปรับกลับได้ เรายอมเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อคนรัก บางคนดูดีขึ้นทันตาเห็นเวลามีความรัก เราคิดหาเรื่องเซอร์ไพรส์แสดงออกให้แฟนได้ เราสืบเสาะอยากรู้ว่าเขาชอบอะไร ชอบสีไหน ชอบตุ๊กตาไหม ชอบดูหนังแบบไหน ชอบกินอะไร ชอบไปที่ไหน เราลุกมาทำได้หลายอย่าง
เพราะความรักมันจะไม่เคยเป็นความรักเลย ถ้าเราเก็บไว้กับตัวแล้วไม่ให้ออกไป
และสิ่งที่เราพยายามทำเพื่อคนที่เรารักเนี่ยแหละ บางทีเราไม่รู้ตัวนะว่ามันมีรสชาติอยู่ในนั้น จนกระทั่งเพื่อนรอบข้างบอกกับเราว่า จะหวานกันไปถึงไหน นั่นแหละเราถึงรู้ตัวว่าเรากำลังลิ้มรสชาติของความรักอยู่
และสิ่งที่เราพยายามทำเพื่อคนที่เรารักเนี่ยแหละ บางทีเราไม่รู้ตัวนะว่ามันมีรสชาติอยู่ในนั้น จนกระทั่งเพื่อนรอบข้างบอกกับเราว่า จะหวานกันไปถึงไหน นั่นแหละเราถึงรู้ตัวว่าเรากำลังลิ้มรสชาติของความรักอยู่
เราอยากให้สิ่งที่ดีกับคนที่เรารัก อยากพูดคำหวานให้กัน อยากเจอหน้ากัน อยากมองตากัน อยากจับมือกัน อยากกอดกันไว้
เราอยากสร้างช่วงเวลาที่ดีไว้ให้มากที่สุด เวลาที่เรารักใครซักคน เราอยากสะสมเบสท์โมเม้นท์ของกันและกัน
ความรักคือความหวาน
ใช่ เรามักใช้สิ่งของเป็นสื่อสัญลักษณ์ถึงสิ่งที่เรามองไม่เห็นอย่างเช่นความรัก ในขณะเดียวกันเราก็ใช้สถานที่บางแห่งขยายความรู้สึกนั้นให้มันชัดเจนมากขึ้นด้วย
ถ้าเราอยากจะพาแฟนเราไปเดทในสถานที่ที่โรแมนติคซักที่ และเก็บมันไว้เป็นเบสท์โมเม้นท์หนึ่งในลิ้นชักแห่งความทรงจำ ร้านเบเกอรี่ดีๆ ซักร้านเป็นที่ที่ใครๆ ก็อยากพาแฟนไป
เมื่อสำรวจดูแล้ว จะพบว่าร้านเบเกอรี่เป็นร้านยอดฮิตที่หนุ่มสาวในโลกออนไลน์ต่างเช็คอิน ถ่ายรูป อัพภาพลงทั้งเฟซบุ๊ค อินสตาแกรมเพื่ออวดช่วงเวลาแห่งความหวานของกันและกัน
อย่างที่บอกข้างต้นไป ในงานแต่งงาน เมื่อเรานึกถึงความหมายของเค้กมันคือความหวาน ดังนั้นมันไม่แปลกเลยที่ร้านเบเกอรี่จะเป็นสถานที่ที่คนมีความรักมักพากันมามากที่สุด
ลองหลับตานึกภาพร้านเบเกอรี่ขึ้นมาซักร้านดูซิ ร้านแบบที่คุณชอบ ประตูไม้คลาสสิคทาสีฟ้า เปิดประตูเข้ามามีเสียงกระดิ่งที่แขวนอยู่ดังกรุ้งกริ้ง อากาศเย็นสบาย ร้านตกแต่งแบบวินเทจและสีพาสเทล เราพากันเดินผ่านคู่รักคู่อื่นๆ ไปนั่งที่โต๊ะมุมหนึ่ง และไฮไลต์ที่สุดคือ เค้กที่เรากินด้วยกัน ก้อนเดียวกัน รสชาติเดียวกัน จะเป็น สตรอเบอรี่ชีสเค้ก แบล็คฟอเรสต์ บลูเบอรี่ชีสพาย บัทเทอร์วนิลา ทีรามิสุ
จะรสไหนก็ได้ที่เราชอบเหมือนกัน นั่งกินด้วยกัน คุยกัน หัวเราะกัน ยิ้มให้กัน มองดูตากัน มันเป็นช่วงเวลาดีๆ ที่ร้านเบเกอรี่ดีๆ ซักแห่งหนึ่งมีให้กับคนสองคน
เคยสังเกตเห็นกันไหมว่าบางครั้งพิธีกรในงานแต่งงาน พอพูดถึงเค้กทีไร มักจะปล่อยมุกว่า เค้กคือตัวแทนของอะไรหน่ะเหรอ ก็อร่อยไง คนในงานไม่หัวเราะก็อมยิ้ม เพราะมันดูเป็นคำง่ายๆ ไม่ได้อธิบายสวยหรูอะไร แต่ถ้านึกดูจริงๆ เออ มันก็จริงนะ ก็มันอร่อยไง ใช่ และมันก็หวานด้วย และรสชาติดีๆ สถานที่ดีๆ มันทำหน้าที่ของมันเสมอ คือ ประทับความทรงจำเป็นโมเม้นท์ดีๆ ไว้ในชีวิตเรา
หวานและอร่อยนี่แหละ คือเบสท์โมเม้นท์ของคนเป็นคู่รักที่สุดแล้ว
